روايه العميا الفصول من التاسع الي السادس عشر بقلم الكاتبة الجليله

حلقه 

قام ادهم ف الصباح ولبس بدلته ووقف امام المرأه ليعدل من ملابسه قامت ساره من نومها

ادهم : صباح الخير ياحبيبتي

ساره : صباح النور اتت لتدخل الحمام اوقفها ادهم امسكها من يدها 

ساره : ف اي

ادهم : لسه زعلانه

ساره : قولت لأ

ادهم : طب اي رأيك ارجع من الشغل نخرج نتفسح شويا

ساره : لأ تعبانه

ادهم : مالك ياحبيبتي الحمل تاعبك ولا اي

ساره : لأ

ادهم : تحبي اوديكي لدكتور

ساره : هروح مع بسمه

ادهم : وانا

ساره : مش محتاجاك معايا

ادهم : ماشي ياساره بس الدلع دا هيقلب عليكي فاهمه

تركت دراعها منه بقوه

ساره : طيب بعد اذنك

ذهب غاضبا الي اخته بسمه تحدثا سويا ثما خرج الي شركته

ف المستشفي

بسمه : الحمد لله البيبي زي الفل

ابتسمت ساره بفرحه : اه الحمد لله

بسمه : ابيه هيفرح اوي

تلاشت ابتسامه ساره : اه هيفرح

بسمه : يانهار ابيض نسيت

وقفت ساره : نسيتي اي ف اي 

بسمه : اصل ابيه ادالي ورق له علاقه ب شركه دعايه اراجعه وادهوله ونسيت خالص معلشي ياسرسور هتعبك معايا هنروح ندهوله ف المكتب لان الشركه هتاخده النهارده وانا خاېفه ابيه يدايق ويزعقلي وانتي عارفاه

تنهدت ساره : لالالالالا مستحيل اروح الشركه دي تاني تذكرت ما حدث ثم بدأت اعينها بلدمع

بسمه : عشان خطړي ياسرسور ابيه هيزعقلي

ساره : طب وفين الملف دا

بسمه : اخرجت ورق من حقيبه يدها اهوا

ساره : طيب بس بشرط هقف بره الشركه اما تطلعيله الملف ونرجع نروح

بسمه : حاضر ياستي وصل الاثنين الي الشركه طلعت ساره الشركه مع بسمه بعد ان ظلت بسمه تترجاها كي تطلع

وقفت ساره امام مكتب السكرتيره

ساره : انا هستني هنا خلص الكلام انا مش داخله للبني ادمه ال جوه دي يالا روحي وديله الملف وتعالي بسرعه

بسمه : حاضر ياستي باي دخلت بسمه ع مكتب اخيها

ادهم : اتأخرتوا كدا ليه

بسمه : اصل

ادهم : لا اصل ولا فصل يالا اخلعي ع البيت انتي

بسمه : كدا ياابيه بتترودني

ضحك ادهم لاسلوب اخته : اه يالا بقا صحيح هي فين قاعده مع السكرتيره

بسمه : ماتجبش سيره السكرتيره دي اودامها لاحسن تاكلك ياابيه

ضحك ادهم وفهم ما ف الامر : طب يالا وريلي عرض كتافك اخرجي من الباب دا عشان ماتشوفكيش

بسمه : حاضر سلام خرجت بسمه وذهبت الي البيت بينما ساره تنتظرها ف الخارج فجأه وجدت ادهم امامها ركن كتفه ع الحائط

ادهم : وقفه هنا ليه مادخلتيش المكتب ليه

ساره : فين بسمه ادهم حرك يده : بسمه خلعت ع البيت

كتمت ساره ابتسامتها : تمام بعد اذنك

امسكها ادهم من يدها : انا لسه ماخلصتش كلامي عشان تمشي واما اكلمك تقفي تسمعيني فاهمه

ساره : عايزه اروح

ادهم : مفيش مروح ثما حملها ودخل مكتب السكرتير كانت تزعق له ان يتركها

ادهم : امل ماتحاوليش ليا اي اتصالات او تدخلي حد ولا حتي انتي وال يسأل عليا مش موجود مفهوم

امل : حاضر ياادهم بيه

دخل ادهم مكتبه وترك ساره

ساره : اي ال انت عملته دا انت عايز اي نظرت حولها وجدت المكتب مزين ب الورود جثي ادهم ع ركبته ومسك يدها

ادهم : انا اسفه ياحبيبتي والله اخر مره ازعلك سامحيني بأه عشان خطړي طب بلاش انا عشان خاطر ابن العبيط ال ف بطنك دا

ساره : تقصد بنت العبيط

ادهم : احنا هنقل ادابنا ولا اي انا بس ال اشتم اه وبعدين ولد مفيش حاجه اسمها بنت دي فاهمه

ساره : كدا طب انا ماشيه

ادهم : ماشيه راحه فين ها دا انا اډبحك لو بعدي عني لحظه واحده بس لامست ساره بيدها وجه ادهم

ساره : ربنا يخليك ليا ياقلبي

ادهم : ها قولتي اخير ياماانت كريم يارب

ساره : احم عشان تفكر بس تزعلني تاني

ادهم : لالالا حرامت وربنا

ضحكت ساره ع هزار زوجها بشده ابتسم ادهم بفرحه لرجوعه الي زوجته مره اخري

عادت ساره الي الفيلا

قابلتها بسمه : ها اتصالحتوا امسكتها ساره من ادنها : بقا انتي تتفقي معاه عليا ياواطيه

بسمه : خلاص بأه يامرات اخوويا الواد صعب عليا المهم احكيلي حصل اي

ساره : هطلع اغير هدومي وانزل احكيلك كل حاجه

بسمه : طب بسرعه يالا ذهبت ساره