رواية مراة اخويا كاملة بقلم نور وهبه
انت في الصفحة 13 من 13 صفحات
15 سنهعمر بيتجوز ملك وبقى عندهم
فاطمه تعالى ياعمر
عمر قام غسل وشه وغير التيشرت وراح قعد جمب احمد يفطر
عمر كده برده ياحج. تبلنى حتى يوم فرحى
احمد بضحك ابلك ولا الغى الفرح خالص
عمر لا خلاص خد بلنى
خلصوا فطار وزهره ساعدت عمر يجهز وخرجت تلبس واحمد دخل لعمر
احمد وهو بيحضن عمر مبروك ياحبيبى.. خلى بالك من ملك بتحبك بس عنيده شويه
احمد انتم الاتنين ولادى وملك امانه عندى دى بنت صاحبى وصانى عليها قبل ۏفاته
انا اللى هسلمهالك وانا اللى هقفلك لو زعلتها
عمر وهو بيحضن احمد شكرا شكرا على كل حاجه. شكرا لانك كنت الاب اللى بتمناه
احمد وهو بيحضنه بحب وفرحه ايه الكلام الاهبل ده اوعى تقول كده انت ابنى وعمرى متخيلتك غير كده
احمد وهو بيحضن زهره مالك ياروحى
زهره بدموع شوف ولادنا شكلهم حلو ازاى وهم بيرقصوا مع بعض وفرحنين باخوهم
انا بحبك اوى يا احمد شكرا على كل حاجه حلوه قدمتها فى حياتى وحياه عمر
احمد بمرح هو يوم الشكر انهرده ولا ايه. حبيبتى انا قدمت حبى وواجبى وبس
فى النهايه دى كانت قصتى اه صح انا عملت معادلات ودبلومات وحاجات كتير لحد ما اخدت الدكتوراه فى علم النفس
واجه خۏفك واجه فشلك واجه طبيعه انك انسان عادى يترفض ويرفض اتشجع وقول لا ده هيتعبنى مش هعمله
حب نفسك واهتم بيها واحترمها من غير ما تئذى نفسك او تئذي حد .. دزهره
تمت بحمد الله
