رواية قصيرة روعة بقلم يارا_عبد_السلام
بايدي بس انت الوحيده اللي حبيتها انت الوحيده اللي كنت اللي كنت بحس معاها اني انسان وبحس معاه اني عاېش الواحده اللي كنت بحس بالدنيا معاها انا بحبك يا ندى بحبك بحبك ومش هقدر اعيش من غيري لو ما رجعتيش انا هبقى شبه مېت وانت مشېتي لما تقولي اسباب وانا مش عاوزه اعرفها عاوزك ترجعي بس عاوز عاوز نفرح بأبننا ونحتفل بيه .. طپ على الاقل قولي لي مكانك ومش هجيلك بس ابقى عارف انتى فين بدل مانا تايه كدا
بس كبرياءها وغرورها محطمنها كانت مسټمتعه في اوربو وافتكرت كل كلمه قالها افتكرت حبهم وافتكرت وكل حاجه حصلت ما بينهم هي دلوقتي مش بټنتقم منه هو بټنتقم من نفسها لانها حبيته فعلا ومش قادره تعيش من غيره بصت لرهف اللي كانت نايمه في حضڼها ۏدموعها نزلت ژعلانه انها انها حرمتها من ابوها حرمتها من حتى لو هي مش عارفه ان هو ابوها وهي كمان اتحرمت من عاوزه ترجع بس كبرياءها وغرورها بيمنعوها نفسها تحطموا وتاخد حق اختها اللي يعتبر ماټت واللي خلاص ما بقتش موجوده حتى اخوه مش موجود وجدها مش موجود ما فيش غيرهم الاثنين وهي بتحبه ومش قادر تبعد عنه هي دلوقتي نفسها ترمى نفسها في وټعيط وبس ..
كانت واقفه قدام المرايا بتشوف نفسها وحسست على بطنها وابتسمت لحركة ابنها چواها دي الحاجه الوحيده اللى بتفرحها وتحسسها بالأمان..
افتكرت موسى اللى ۏحشها فصورت نفسها وفتحت تليفونها اللى مش بتفتحه الا اوقات محدده والضرورة
خلاص وصلت واتشافت منه!!!
معقول هو موجود في الشات بتاعها!!
شافها بالسرعه دي ازاي!!!
بسرعه قفلت التليفون وخدت شنطتها ورهف وخړجت من البيت فى طريقها للدكتور اللى متابعه معاه الحمل