رواية سارة الفصول من 21-26

منها...مسحت دموعها وحاولت تهدى وفى نفس الوقت جه على تفكيرها حازم إللى كان ساكت ومتضايق حتى وهما جايين فى الطريق متكلمش كلمه واحده حست إنها مخنوقه جدا لإنها مش فاهمه حاجه...بعد مرور فترة بسيطه....لقت تليفون المكتب بيرن...
مروهألو..
حازمأيوه يامروه معلش كان فى شغل نسيت أكلمك فيه الصبح وإحنا جايين هبعتلك رشا وهى تفهمك الموضوع كله.
مروهحاضر.
كان لسه هيقفل....
مروهحازم.
حازمأيوه.
مروهإنت كويس قصدى يعنى إنت كنت متضايق إمبارح والنهارده.
إستغرب إنها بتسأل عنه...
حازمأنا كويس يامروه.
مروهيعنى مش زعلان منى
حازم بإستغرابوأزعل منك ليه إنتى عملتى حاجه تزعلنى
مروههاه لا مافيش خلاص كده تمام.
حازمده بس إللى كنتى عاوزانى فيه
مروهبصراحه لا كنت أنا كنت حابه أعرفك إنى هروح لدعاء النهارده.
حازم بإستفسار وهو معقد حاجبههتجيلك ولا إنتى هتروحيلها
مروه بكذبهى قالت هتجيلى بس هتستنانى قدام الشركه بعربيتها.
حازمخلاص هعدى عليكى لما أخلص.
مروه بتسرعلا هى هتروحنى عشان هى ناويه تشترى شويه حاجات.
حازمماشى لما توصليلها كلمينى ولما تروحى كلمينى.
مروه بإبتسامهشكرا يا حازم.
حازمالعفو هبعتلك رشا دلوقتى.
مروهماشى.
قفل المكالمه معاها بس إستغرب إنها لاحظت إنه متضايق من حاجه وسألت فيه ده غير إنه كان واضح إنها قلقانه عليه إبتسم على قلقها حس إنه حد مهم بالنسبالها فاق من إللى هو فيه وإتصل برشا وقالها تروح لمكتب مروه... الروايه من تأليف ساره بركات قفل المكالمه وبدأ يركز فى شغله بس قطع تركيزه باب مكتبه إللى إتفتح...
حازم بإنشغالعايز إيه
أيمنأنا آسف يا حازم.
حازم ببرودعلى إيه
أيمنعلى طريقة كلامى إمبارح.
حازموهو من الإحترام إنك تذل حد وبعدين أنا إديتك حقك تالت ومتلت عايز إيه تانى
أيمنمش دى المشكله الفكره إنى حاسس إن الشركه بتقع وعايز ننجز.
حازم بعصبيهلا والله فتقوم تضغط عليا أنا وتذلنى بكل حاجه لمجرد إحساس جواك.
أيمنفى إيه يا حازم مانا إعتذرت.
حازم بعصبيهوأنا تقبلته يلا روح شوف شغلك بعتلك شوية إيميلات إبقى راجعهم.
أيمنإهدى طيب أنا مش همشى غير لما تقبل الهديه دى منى.
أخد من جيبه علبه صغيره وحطها على مكتب حازم...
حازم بإستفسارإيه ده
أيمنده إعتذار منى عشان ضايقتك.
حازم بإستغراب وهو بيفتح العلبهده إيه المحبه إللى ظهرت عليك فجأه دى
أيمنإنت أخويا وصاحبى وماليش غيرك يعنى مش حابب نخسر بعض.
لقى ميدالية مفاتيح حازم إبتسم وضحك ضحكه خفيفه على الهديه دى...
أيمنفاكر أول هديه إنت جبتهالى
حازمإنت بتفكرنى يعنى بأول هديه أنا جبتهالك
أيمنأنا مابنساش حاجه يا حازم وده أكبر دليل على كده.
حازم قام من على مكتبه وحضنه...
حازمخلاص مش زعلان إنت أخويا يابنى.
أيمن بنظره كلها غموضوأتمنى ماتزعلش منى نهائى بعد كده.
حازم وهو بيبعد عنهماشى يلا روح على مكتبك وخلص الشغل إللى بعتهولك.
أيمنطيب.
خرج من المكتب..وحازم قعد على مكتبه وأخد الميداليه وحط فيها مفاتيحه ورجع يركز فى شغله...كانت قاعده مع رشا وبيبتكروا فكره جديده لتسويق منتجاتهم وده بأمر من حازم إللى بيدور على فكره هو كمان.....
رشامن رأي حضرتك كده إيه إللى ممكن يجذب حد من المستهلكين نحيتنا
مروه بتفكيريعنى أعتقد إنهم لو شافوا منتجنا فى شكل تانى هيعجبهم أصل هقولك القطن كله شبه بعضه ماحدش هيهمه النوعيه المهم إنه قطن وخلاص.
رشاحضرتك صح.
مروه بإبتسامهقولتلك بلاش حضرتك دى أنا مروه بس.
رشا بإبتسامهماشى يا مروه طب هنعمل إيه طيب مش فاهمه الفكره فى إننا هنعرض المنتج ده إزاى
مروه بتفكيرهو إحنا عادى ممكن نصنعه فى مصنع أو نخلى مصمم يصممها على هيئة ملابس معينه ونعرضها مثلا فى حفل إستثنائى زى مابنشوف فى التليفزيون.
رشا بتفهمعرض أزياء يعنى
مروهاه اه بالظبط.
رشا بتفكيرعرض أزياء....عرفت هنعمل الموضوع ده إزاى.
مروهإزاى!
رشا بتلقائيهخطيبة أستاذ حازم القديمه إسمها كارما هى عارضة أزياء مشوره جدا ممكن سمعتها كمان تساعد فى موضوع التسويق ده.
ملامحها إتغيرت لما سمعت الكلمه دى خطيبته القديمه ومش مستوعباها....
مروه لنفسهاخطيبته القديمه!!!!!
رشا بإستيعاب للموقفأنا آسفه ماقصدش أنا.......
مروه بحزن وهى بتقاطعهاعادى مافيش مشكله كملى.
رشا بتنهيده صعبهإللى أقصده إننا نعملها ملابس من المنتج بتاعنا بحيث إنه يشد.
مروهفاهماكى.
رشا كانت لسه هتتكلم قطع كلامها صوتها...
مروه بحزن وهى بترجع للموضوعمعلش ممكن تعرفينى هو خطبها إمتى
رشاهو أحازم خطبها من 3 سنين قعدوا سنه مع بعض بس محصلش نصيب بس أرجوكى ماتجبيش سيره إنى قولتلك أحازم مابيحبش يتكلم عن حاجه خاصه بيه هنا فى الشركه أو فى أى مكان تانى.
مروه بحزنماتقلقيش ممكن بس تسيبينى شويه.
رشا بتفهمحاضر بعد إذنك.
رشا خرجت
من المكتب ومروه ماحستش بنفسها غير ودموعها بتنزل... حست إن الدنيا إتهدت حواليها لما إكتشفت إن حازم إللى كان بيعشقها قدر يتخطاها بإنه خطب حد بعدها...حست إنها مخدوعه فى مشاعرها وإحساسها بإنه لسه بيحبها عيونها جات على الوقت لقت إن ميعاد جلستها قرب مسحت دموعها وأخدت شنطتها وخرجت من الشركه..... بمرور الوقت... كان قاعد فى مكتبه وسرحان فى تفكيره قطع تفكيره صوت خبط على الباب عرف إنها مروه لإن ده ميعادها....
فريد بصوت مسوعإدخلى يامروه.
دخلت المكتب وأول أما شافته دموعها إللى كانت بتحبسها طول الطريق نزلت بكثره...
فريد بقلق وهو بيقرب منهافى إيه يامروه
مروه بدموعخطب بعدى قدر يتخطانى وخطب بعدى خطب فى الوقت إللى أنا كنت تعبانه فيه عارف يعنى إيه تحس إنك مالكش لازمه فى حياة أقرب حد ليك عارف يعنى إيه تبقى معتقد بإن الشخص إللى قدامك ده ملوش غيرك وفجأه تفوق على صډمه قويه وتكتشف إن كان فى غيرك عادى وإنك مجرد تمثيليه قدام الناس بدأت تبكى بقهره هو أنا ليه بيحصلى كده أنا عملت إيه فى حياتى عشان أعيش كل ده أنا ليه بټعذب رد عليا ساكت ليه
فريدمروه أرجوكى إهدى.
مروه بعصبيه مع دموعماتقولش إهدى أنا ليه بيحصلى كده
فريد بهدوء مصطنعإقعدى طيب عشان نتكلم مع بعض أنا وإنتى.
باقي
خرجوا من البيت وفتحيه مسكتها من إيديها وحاولوا يتصرفوا بشكل طبيعى وفى نفس الوقت ياسمين بتحاول تدارى وشها على قد ماتقدر عشان ماحدش يعرفها ... ولما وصلوا نحية باب البيت لقوا مامتها واقفه عند الباب وواضح عليها القلق والفزع الشديد ياسمين ضغطت على إيد فتحيه من الخۏف الشديد فتحيه ضغطت على إيدها عشان تطمنها وأول أما فاطمه شافت فتحيه جريت عليها وما أخدتش بالها من إللى معاها ....
فاطمه بهمس إلحقينى يا فتحيه بنتى هربت. 
فتحيه بشهقه مصطنعه يامصيبتى. 
فاطمه شششششش صوتك أنا خاېفه مش عارفه أعمل إيه 
فتحيه طب إهدى تعالى معايا. 
فتحيه سابت إيد ياسمين وشاورتلها براسها على النحيه بتاعة الشباك ومسكت إيد فاطمه ودخلوا البيت الروايه بقلم ساره بركات ... ياسمين راحت نحية السلم وطلعت بهدوء من غير ماحد ياخد باله تانى وطلعت لأوضتها قلعت الإسدار والطرحه بسرعه وحطتهم فى دولابها وفى نفس الوقت دخلت فتحيه وفاطمه فى أوضتها ....
فتحيه ماهى موجوده قدامك أهيه يا فاطمه سلامة الشوفه. 
فاطمه إنتى كنتى فين يابنت 
ياسمين بإرتباك أنا .. أنا .. كنت فى الأوضه يا ماما. 
فاطمه أوضة إيه أنا ماشوفتكيش هنا خالص إنطقى كنتى فين 
فتحيه فى إيه يا فاطمه هو الزهايمر إشتغل معاكى بدرى ولا إيه البنت قدامك هنا أهيه إهدى شويه هو التوتر إللى خلاكى ماتشوفيهاش. 
فاطمه بإرتياح طيب يلا يابنتى عشان العريس مستنيكى من ساعتها والناس زهقت. 
ياسمين حاضر. 
كانوا هما الإتنين واقفين على سطح البيت ...
مصطفى إنت مچنون! إفرض الړصاص جه فى حد 
خالد مافيش حاجه هتيجى فى حد إن شاء الله إنت دلوقتى هتضرب الڼار على كل اللمض بتاعة الفرح والناس هتجرى و هتخاف بس كده. 
مصطفى يابنى إفرض جات فى حد. 
خالد مش إنت كنت بتفتخر بطريقة القنص بتاعتك فى الجيش وقاعد بتحكى فى الحاره لكل إللى رايح وإللى جاى يلا ورينى. 
مصطفى بس..... 
خالد أنا بحبها يا مصطفى ومستحيل أسيبها تروح لغيرى وإنت الوحيد إللى قدامى دلوقتى يا تساعدنى دلوقتى يا تكون السبب فى معاناتى بعد كده. 
مصطفى بتنهيده عميقه ماشى يابن طنط فتحيه والله إنتوا عيله مجنونه. 
خالد بهيام وهو عيونه على ياسمين إللى خرجت من البيت الحب مايبقاش إسمه حب لو مافيهوش جنون. 
مصطفى ضحك على حالته و بدأ يجهز وضعيه القنص فى نفس الوقت إللى ياسمين قعدت فيه جنب على فى الكوشه...
على بإستفسار فى إيه يا ياسمين إنتى إتأخرتى كده ليه 
ياسمين بتوتر وهى بتبص حواليها وبتدور على خالد بعيونها مافيش شغل عرايس بقا. 
على تعرفى إنى مبسوط أوى إننا خلاص هنبقى فى بيت واحد. 
ياسمين على. 
على بإبتسامه نعم 
قربت منه وهمست فى ودانه على أنا آسفه على كل حاجه وآسفه إنى عشمتك بيا أنا غبيه ومتخلفه جدا وده لإنى بحب واحد تانى وهو دلوقتى هيبوظ الفرح عشان يسيبلى فرصه فى إنى أقنعك تطلقنى. 
على بصلها بإستغراب ولسه هيتكلم بدأ ضړب الڼار على لمض الفرح والناس كلها بدأت تصرخ وتجرى ...
ياسمين وهى بتبصله سامحنى يا على بس أنا بحبه ومش هقدر أبقى لغيره. 
إبتسملها إبتسامه خفيفه وبص قدامه للناس إللى بتجرى قام من مكانه وأخد المايك وبدأ يتكلم ...والناس كلها ركزت معاه لما بدأ يتكلم ...
على بكذب أنا مش عارف أنا إيه إللى عملته فى نفسى ده الجوازه دى نحس من أولها يعنى عربيات العفش كلها تعمل حاډثه وهما رايحين للشقه ده غير إنى بقيت على الحديده من يوم ماعرفتها ده غير الفرح إللى عمال يبوظ وكل حاجه بتتكسر هو فى إيه 
مصطفى وهو بيركز بالبندقيه هتسيبه يتكلم عليها كده كتير 
خال پغضب مكتوم كمل إللى إنت بتعمله وأنا هنزل. 
مصطفى أوك ياباشا. 
خالد نزل من البيت وراح للفرح...
على حد يرد عليا الجوازه نحس من أولها بص لياسمين وغمزلها شكلكم عيله نحس أوى. 
هنا والد ياسمين ماقدرش يتحكم فى أعصابه وراح لعلى...
عشرى إحترم نفسك لحد هنا وكفايه إياك تتكلم كلمه واحده. 
على مش قادرين تعترفوا إنكم نحس صح 
عشرى بعصبيه وهو بيمسكه من لياقته بقولك إحترم نفسك أنا ساكت وعامل إحترام إنك جوز بنتى لكن لحد كده وكفايه. 
على بسخريه بنتك!! بنتك دى أكبر نحس دخل فى حياتى وإبقى ورينى بقا مين هيتجوزها بعدى و......... 
قطع كلامه لكمه قويه من خالد ... ياسمين شهقت خالد مسكه ورفعه من على الأرض وإداله بالروصيه وكل ده تحت نظرات الذهول بتاعة أهل الحاره ...
على بتضربنى عشان النحس دى إنتى طالق طالق طالق ... وإبقى قابلينى مين هيتجوز واحده نحس زيك. 
كان لسه هيمشى خالد مسكه من هدومه وضربه تانى ...
خالد بعصبيه مفرطه فى وسط لكماته نحس!!! أنا بقا هثبتلك مين إللى نحس مش إنت بتقول إنها مش

هتلاقى حد يتجوزها بعدك!! أنا بقا إللى هتجوزها وهثبتلك إنك إنت إللى نحس. 
فضل يضرب فيه بس ياسمين مسكته من دراعه وبتحاول تبعده عنه هى وفتحيه ووالدها ووالدتها بيبعدوا خالد عنه .. على إبتسم وده لإنه وصل للى هو عاوزه وفى نفس الوقت مكنش عايز يمس سيرتها بفضيحه بس شايف إن لقب نحس أفضل أهل الحاره بعدوا على