رواية عائشة ج2

لما اشوفها بعينى 
نعيم وهو كذلك 
سهير من ورا الباب يا مصېبه يا مصېبه وطلعت تجرى على رنيم 
رنيم بقلق مالك يا ماما فى اى 
سهير بدموع عرفوا مكانها 
رنيم مين ومكان مين 
سهير مكان بتى فى واحد برة حكالهم على مكانها 
رنيم بصړاخ يا دى المصېبه يا دى المصېبه 
سهير كلميها يا بتى كلميها خليها تهرب 
رنيم مسكت التليفون وبترن عليها 
رنيم مقفول مقفول هنعمل اى 
سهير كلمى معتز 
رنيم معتز تليفونه باظ امبارح وكلمنى من الشارع وعرفنى عشان مقلقش لحد ما يجيب فون جديد
سهير لدموع استرها عليها يا رب سترك يا رب 
رنيم
خير يا ماما خير ان شاء الله 
فالقاهرةفى جامعه الهندسه 
محسن بس يا ستى هو دة كل اللى حصل فالبلد واخرنى 
رنا انا قلقت عليك جدا لما مرجعتش فالوقت اللى قلت عليه وكنت خاېفة ارن عليك 
مخسن مټخافيش عليا المهم هاتى المحاضرات 
رنا اهى كتبتهالك كلها 
محسن شكرا يا روحى 
رنا محسن
محسن احم شكرا يا رنيا امته السنه دى تخلص واجى اتقدملك
رنا بحزن مش لما باباك يصرف نظر عن بنت عمك 
محسن لى العكننه دى بس 
رنا انا بعكنن عليك ولا بقلك الحقيقه اللى انت دايما ناسيها 
محسن وانا قلتلك انا جواد هيساعدنى يبقى نخلص من الموضوع ومنقعدش نعكنن نفسينا عليه 
رنا انا خاېفه يا محسن تبعد عنى انا مقدرش اعيش من غيرك 
محسن ولا انا 
رنا طب يلا عالمحاضرة 
فى قنا 
جواد ايوة يا فارس 
فارس خير يا عريس 
جواد لين كلمتنى ووافقه وهتيجى تعاين الارض بكرة او بعدة 
فارس تمام واى المطلوب 
جواد هتجيبهم هى والمهندس 
فارس انا البت دى مبتنزلش من زورى وحاسسها انها خبيثه وفى حاجه جواها 
جواد يا سيدى احنا مالنا احنا لينا الشغل وخلاص وبعدين متنساش ان شركتهم لى اسم كبير 
فارس ماشى يا جواد هكلمهم واشوفهم هينزلوا امته 
جواد وهو كذلك 
المسا الكل قاعد مبسوط ومرام اللى محضرة مفجأه هتقلب موازينهم 
جواد كل شوى يبص على عائشه وعنيه بتطلع حب ليها 
هنيه بفرحه ربى يديم الجمعه دى يا حبايب قلبى
عائشه يديمها بوجودك يا رب 
سمعوا صوت عالى من برة 
خلف اى الصوت العالى دة روح يا ولدى شوف فى اى 
منير بصوت عالى دخل ابعد منك ليه لاحسن ودينى اقطعكوا حتت هنا 
عائشه كانت ماسكه كوبايه مايه وقعت من ايدها وپصدمه وزهول مش مستوعبه اللى قدامها جواد بصلها وبص على اللى قدامه عرف ان كل حاجه هتتكشف دلوقتى 
خالد طلع يجرى عليها تعالى ودينى لربيكى ولسه
هيمد ايدة جواد كان مشكها 
جواد ايدك لو اتمدت هتتكسر 
خالد پغضب ابعد يا جدع انت 
جواد پغضب ابعد انت احسن وربى ما اخلى فيك حته سليمه 
هائشه طلعت تجرى استخبت وراه وماسكه فالجلابيه بتاعته من ورا 
منير يا قادرة بتتحامى فى راجل غريب 
خلف غريب مين يا جدع انت انتوا مين 
مرام اى اللى بيحصل اهنه انتوا مين 
جواد بصوت عالى ادخلى جوة انتى وملكيش دخل حنين خديهم جوة 
مرام بصوت عالى له مش ماشيه الا لما اعرف مين دول وعايزين اى منيها 
منير عايزين بنتنا اللى انتوا مخبيينها عنديكوا 
خلف اقعد يا حاج ونتفاهم 
ايمن پغضب احنا مهنتفهمش احنا هناخدها وهنمشى وراح عندها ولسه هيقرب جواد طلع من جيبه ورفعه على راسه 
جواد اللى هيقرب منيها هنسفه من على وش الارض 
عائشه پخوف وقفت قدام جواد ودموعها نازله وبتهز راسها ب لا يا جواد 
جواد پغضب شدها وراه متتحركيش من اهنه فاااااهمه 
منير انت مين يا جدع انت 
جواد انا جوزها 
الكلمه وقعت كالصاعقه على الكل
منير انت اتجنيت 
خالد انت مچنون دى مراتى انا 
جواد قصدك طليقتك 
عائشه مصدومه من كل اللى بيحصل وان جواد واضح ان عارف حكايتها كلها وبتكلم نفسها اكيد حنين حكتله اكيدفاقت على صوت ابوها وهو بيشدها 
منير يا قادرة اتجوزتى من ورانا 
معتز جه لما عرف اللى بيحصل وبصوت عالى من وراهم 
معتز انا اللى جوزتها 
منير بصله انت كنت عارف مكانها من الاول 
خالد انت هتطلقها حالا وهناخدها ونمشى على جثتى تتجوز حد غيرى 
جواد وانا معنديش مشكله انىواخليك چثه 
خلف اهدى يا ولدى اهدى 
مرام يعنى انتى هربانه من اهلك يا دى المصېبه احنا نقصين مصايب 
جواد پغضب مرام متتدخليش ملكيش صالح 
خلف اهدوا يا جماعه خلينا نقعد نتكلم على رواق 
منير بتعب رواق اى بعد ما بنتى وولدى حطوا راسى بالطين 
صفعه على امل رجوعه لعقله الكل اټصدم 
عائشه وعنيها حمرا ودموعها نازله اخرس خالص اياك تقول فى حقى كلمه اياك وبصت على ابوها وراحت عنده وبكل قوة انت مستحيل تكون اب حقيقى
التاسع
عائشه وعنيها حمرا ودموعها نازله اخرس خالص اياك تقول فى حقى كلمه اياك وبصت على ابوها وراحت عنده وبكل قوة انت مستحيل تكون اب حقيقى انت رميت بنتك لحيوان انت مش متخيل كميه العڈاب اللى انا عشته معاه محستوش محستوش وانا بنطفى يوم بعد يوم معاه ولا حسيتو ومكنتوش عايزين تتكلموا وكان عجبكوا 
خالد پغضب كتر خيرى انى وافقت اتجوزك على 
قاطعته عائشه بصوت عالى 
عائشه على اى ها قولى على اى عالكلام اللى انت طلعته عليا عشان تتجوزنى 
خالد بتوتر انا مقلتش ح
عائشه لا قلت واخترعت الكلام استغليت ثقتهم فيك عشان مصلحتك 
خالد وانا اى مصلحتى 
عائشه انا عشان توصلى لانك كنت عارف انى مستحيل اتجوزك وكنت عارف ان بابا بيحبينى وعمرة ما هيغصبنى على حاجه عشان كدا عملت كدا 
منير انتى اى اللى بتقوليه دة
عائشه بحسرة بقول الحقيقه اللى مكنتوش بترضوا تسمعوها منى لانها هتصغركوا قدام نفسكوا اوى انا عمرى ما فكرت اخون ثقتك اللى انت حطتها فيا كنت دايما قدامى فكل خطوة بخطيها عمرى ما
منير بحزن بس خالد قال
عائشه بۏجع انه شافنى مع واحد فالشارع وانتوا صدقتوه ومسمعتوش منى مسمعتش عمتو وهى بتترجاك متجوزهوليش وبتقلك كداب بس انت صدقته 
منير بص لخالد اى الكلام دة حق يا ابن اخويا 
خالد بتوتر لا دى كدابه عشان 
جواد پغضب لحد هنا وكفايه جدا هى مرتى دلوقتى وتصدقوا متصدقوش مهيمنيش واتفضلوا من هنا 
معتز ياترى يا ابويا لسه مصدق ان بنتك تخون ثقتك 
منير بحزن سامحين 
عائشه قاطعته المسامح ربنا بس للاسف اللى بيتكسر عمرة ما بيتصلح وانتوا كسرتوا فيا حاجات كتير عن اذنكوا 
خالد پغضب انا عايز بتى 
جواد پغضب انا مستحملك من بدرى متخلنيش اندمك عاللحظه اللى فكرت تقرب من
بيت القناوى 
خالد هاخد بتى منك هاخدها يا عيشه 
عيشه بقوة اعلى ما فى خيلك اركبه ونتقابل فالمحاكم 
منير بۏجع روحنى يا ولدى 
معتز يلا يا حاج وخرجوا ولسه هيركبوا 
معتز پغضب انت رايح فين 
خالد مروح 
معتز لحد هنا وكفايه روح من هنا مش عايز اشوف وشك تانى 
خالد بغيظ ماشى يا ابن عمى ماشى وسابهم ومشى 
بالداخل 
هنيه اى اللى سمعته دة وانت كنت عارف انها هربانه من اهلها ووافقت تتجوزها 
جواد ايوة كنت عارف 
مرام بسخريه اى يا جواد مخلتش فيك عقل ولا ايه 
جواد پغضب مرام 
هنيه وانت يا حاج 
خلف ايوة كنت عارف 
فلاش باااااك
جواد انا قررت اتجوز يا حاج
خلف بفرحه حقك يا ولدى بس مين 
جواد الدكتورة 
خلف يا زين ما اخترت 
جواد بس فى مشكله عندها 
خلف اى هى 
جواد قص له ظروفها وما سمعه 
خلف دا قرارك يا ولدى وانت لو هتكون سند بجد ليها اتوكل على الله 
جواد هكون يا حاج هكون 
بااااااك
هنيه بحسرة يا حسرتى عليك يا جواد لو الناس فالبلد عرفوا هتبقى لبانه فى حنكهم يا ولدى 
حنين